EYLÜL GELDİĞİNDE
Bir kente Eylül geldiğinde
Sular sararır ve yangın yeridir yürekler.
Akşam bulutlarına yapışık kızıl renkler
Besler yalnızlığımızı tenha bir gölgede…
***
Bir kente Eylül geldiğinde
Şarkılar ağlamaklıdır, ayrılık uzun…
Tek mevsimlik ömrü vardır bulduğumuzun,
Dolar bahçemize ikindi saatlerinde…
***
Bir kente Eylül geldiğinde
Sen gelirsin aklıma, kirpiklerin gelir.
Saklı bir korkudur bu, derin derin gelir
Seni kaybetmek telaşı büyür gözlerimde.
***
Ve gün söner… Karışır kanımıza yolculuk!
Hasret sarı sarıdır, ufuk kan kırmızı…
Bilmezler, kime niçin ağladığımızı…
Bir kente Eylül geldiğinde,
Ölüm de gelir.
Hakan YAMAN – Eylül 2008
