OTORİTEYE İTAAT VE KUTSAL İSYAN VAZİFESİ

Hristiyanlıkta “iki kılıç doktrini” vardır. İslâm’da ise “iki kılıç bir kına sığmaz” anlayışı. (Şimdi bunu der demez, hadi ispatla diye ortaya çıkan bir ruh hastası daha olursa kaçar giderim. Ne ispatı ya burada mahkeme mi kuruyoruz? Ben fikirde ispata değil samimiyete inanırım.)

İki kılıç, dünyevî ve uhrevî otoritedir. Biri laik öteki teokratik yönetim… Bu iki yönetim yan yana yaşar ve teokrasinin –doktriner olarak– laik otoriteye itaati farzdır. Teokrasi bazen nüfuza ermişse de hiçbir Hıristiyan devletin teokratik devlete dönüşmesi söz konusu olmamıştır.

İslam’da ise iki otorite şiddetle reddedilir. Tek başlılık esastır. Bu tek baş ne laik ne teokratiktir. İktidar sivil, nizâm dinîdir. İktidara biat, nizâma itaat edilir. İktidar bozulursa bu sivil bir iktidar mücadelesidir. Ama nizâm bozulursa isyan vazifelerin en kutsalı olur.

İslâm, Hıristiyanlıkta olduğu gibi dünya ve ahiret arasında pis bir uzlaşmaya gelmez. İktidardaki dindar veya günahkâr olabilir; ama nizâm bozulduğu zaman biat de bozulur. Nitekim Ehl-i Sünnet büyükleri, Emevîler İslâm nizâmını bozunca ihtilâlin baş destekçisi oldular.

Demek ki İslâm’da kılıç tek ve onu tutan el İslâmî olmalıdır. El şaşırırsa, o eli kılıcıyla beraber kendine çevirmek, Müslümanların baş görevi olur. Zira İslâm mevcut otoritelerin yanında ikinci bir otorite olmaz; o ya tam hâkim olur, ya hiç olmaz. Ya İslâm nizâmı vardır ya harp!

Selim GÜRSELGİL