28 ŞUBAT – MUTLAK FİKRİN TAARRUZ HAMLESİNE KARŞI SALDIRI
Dün 28 Şubattı ve çeşitli mahfiller yine 28 Şubat’ı kınayan, 28 Şubat’ın mağdur, mazlum ve kahramanlarının cezaevinden bir an önce serbest bırakılmalarını talep eden açıklamaları, beyanatları ile konuya olan hassasiyetlerini gösterdiler.
28 Şubat neydi?
Bizzat 28 Şubat MGK’sında ifade edildiği üzere, İslâmcıların silâhlı gücü olan İbda-c önderliğindeki Müslümanların vermekte olduğu Mutlak Fikrin hâkimiyeti mücadelesinde, savaşında, İsrailci, emperyalizmin işbirlikçisi bir askerî kliğin başını çekmesi ile İbda mücadelesinin, dolayısıyla Mutlak Fikrin hâkimiyeti mücadelesinin bastırılmak istemesi teşebbüsüydü. Mücadele o derece üst seviyeye tırmanmaya başlamıştı ki, kavga o denli kızışmıştı ki, Türkiye’yi elinden kaybetmek istemeyen emperyalizm ve yerli işbirlikçileri, buna mani olmak üzere harekete geçmek zarureti hissetmişlerdi.
Bu süreci 1991 senesi 25 Ocak Bayezid Meydanı’nda yapılan Cuma gösterisi ile de başlatabiliriz.
Kumandan Mirzabeyoğlu, bu yeni sürecin başlangıç işaretini, 1989 senesinin Aralık ayında basılan “Hukuk Edebiyatı” adlı eserinde şöyle ifâde etmekteydi: “tavır alıcı ve karar koyucu mevsime girişimizin önsözü tamamlanmış ve mühürlenmiştir…” (Hukuk Edebiyatı – Salih Mirzabeyoğlu, 1. Baskı, sh: 8)
Kumandan Mirzabeyoğlu 28 Şubat’tan dolayı içeride yatmakta olan kardeşlerimizin esaretlerinin son bulması gerektiğini ifade ederken, dikkat edilirse şöyle bir ibare kullanmıştı: “mağdur, mazlum ve kahramanlar”…
Yani şu, 28 Şubat sürecinde ceza alanların tamamı “kahraman” sınıfından değil. Bir kısmı gerçekten de istemediği ve göze almadığı halde “kurunun yanında yaş da yanar” hesabı bu süreçte ceza verilenlerden ibaret ki, bunlar mağdur ve mazlumlar…
Kahramanlar ise, doğrudan doğruya Mutlak Fikrin hâkimiyeti mücadelesi verirken düşmana esir olup, mücadelesinin bedelini ödeyen ve ödemeye devam edenler.
Tabiî bunun yanında o gün güya Mutlak Fikrin hâkimiyeti kavgası verirken sonradan bundan vazgeçip kahramanlık terazisinden düşerek mazlum ve mağdurlar sınıfına kaydolanlar da yok değil…
Bir de, nasıl olsa tehlike geçti hesabı, o günün ekmeğini yemeyi iş edinen istismarcılar, sahte kahramanlar… Düne kadar boynu bükük mağdur ve mazlum rolü oynarken ve şartlara göre de hâlâ aynı edebiyatı yaparken, parsa geleceğini gördüğü yerde de kahramanlık pozu takınanlar…
O zaman ölçümüz belli: Mutlak Fikrin hâkimiyeti davası güdüyor musun?
Hani, bizim gibi yaşı müsait olanlar kimin ne olduğunu zaten biliyor da, genç arkadaşlara, kendilerine ağabeylik satan, 28 Şubat hakkında konuşan muhataplarına şunu sormalarını tavsiye ederim: Mutlak Fikrin hâkimiyetini gerçekleştirmek için ne yapmalı? Dünü bu güne bağlamadan, dün hakkında konuşmak, nostaljik bir gevezelikten öteye geçmez. Dava dün oldu gibi bugün de Mutlak Fikrin nasıl hâkim kılınacağı, Mutlak Fikrin hâkimiyeti kavgasıdır.
İslâmcı mücadelenin gayesi Mutlak Fikrin hâkimiyeti ise, bir Mutlak Fikir bağlısına düşen vazife de Mutlak Fikrin hâkimiyetini tesis etmek olduğuna göre, bu hâkimiyetin nasıl sağlanacağına dair tutarlı ve sistemli bir cevap verilmeden, mücadeleden ve İslâmî bir oluştan bahsedilemeyeceği de açıktır.
Müslüman olmak, İslâm’ın hâkimiyeti mücadelesi vermekle; İslâm’ın hâkim olmadığı yerde İslâm’ı yaşamak, İslâm’ı hâkim kılma mücadelesini vermekle olur.
Tabi, İslâm’ı hâkim kılmaktan bahsedilen yerde de Mutlak Fikrin tatbikine vesile olacak bir “Vasıta Sistem” şartı da gereklidir.
Dolayısıyla sual ikidir: Nasıl bir “Vasıta Sistem” teklif ediyorsun ve bunu nasıl hâkim kılacaksın?
Dolayısıyla 28 Şubat, bu suallere verilmiş cevaplara karşı emperyalizm ve işbirlikçilerinin kendilerini, sistemlerini korumak üzere teşebbüs ettikleri bir hamleydi ki, bu hamlenin kırılarak yeni evreye geçilmesi de yine Kumandan’ın 99 çıkışıyla gerçekleşti…
Bu suallere verecek bir cevabı olmayanların, bugün 28 Şubat hakkında konuşmaları da yerine göre gayet yavan ve çoğunlukla da istismar kokmaktan öteye gitmiyor.
A. Bâki AYTEMİZ