MÜMTAZ HOCA’YI BÖYLE BİLİRİZ

11 Kasım 2019 pazartesi günü vefât eden merhum Mümtaz Soysal’ın, Büyük Doğu Mimarı Necip Fazıl Kısakürek’in 25 Mayıs 1983 tarihinde vefatı üzerine kaleme aldığı yazısı:

NECİP FAZIL’I SEVMEK

Necip Fazıl’ın kavgalarına kızabilirsiniz, tutkularıkonusunda farklı değer yargılarınız olabilir. Ama, hiçbir şeyini sevmemişolsanız bile, Türkçeyi sevdiğimiz için onun şiirini de sevmişsinizdir.

Hem de için için, gizli gizli, dışa vurmadan değil.

Tam tersine, dudaklarımızı kıpırdatarak, hatta elinizdeolmadan sesinizi yükselterek, ağzınızda mısralar döküle döküle…

Bazen, gece karanlığında yalnız yürürken, kaldırımlarla “birderdin potasında” erir gibi olursunuz. O sırada “sükut gibi kimsesiz, çığlıkgibi hürsünüz”dür.

Başınızı gökyüzüne kaldırdığınız geceler, yitirdiklerinizionun diliyle düşündüğünüz olur.

“Birer yıldız olurda,
Kırpışırlar havada,
Kupkuru bir kafada
Apaçık giden gözler”

Yıldızlardan başlayıp geçmiş zamana doğru akmak da yine onundiliyledir.

“Kimbilir nerdesiniz,
Geçen dakikalarım?
Kimbilir nerdesiniz?
Yıldızların, korkarım,
Düştüğü yerdesiniz,
Geçen dakikalarım.”

Kendi kendinize “Ben, kutup yelkenlisi, sipsivri kayalarda”dediğiniz anlar, onun mısralarıyla insan yazgısı üzerine düşündüğünüz anlardır.

“Ben, başı ağırgelmiş, boşlukta düşen fikir;
Benliğin dolabında kör ve çilekeş beygir.”

Bir dili kuyumcu gibi işleyip dudaklarda ölümsüzce gezdirmekkolay iş değildir. Şair yaradılışın duygu yumağını herkesin hergün kullandığısözcüklerle çözebilmek, herhalde bir mumun sarı alevinde erimek gibi, insanbenliğini derin sancılarla sarsan bir olay olmalı… Şairler, kaç yaşında ölürseölsünler, bilin ki bundan ölürler. “Ölüm hiç de güzel değil, ne sabah var ne deakşam” diyerek yirmi yaşlarının başlangıcında geçip giden Muzaffer Tayyip’ten “söylenmedikcümlelerin hasreti dudağımda” diye diye göçen yaşlı Necip Fazıl’a karşı…

Mümtaz Soysal, 1983 / Milliyet