REFORM MU İSLÂM’A MUHATAP ANLAYIŞI YENİLE Mİ?

İslâm’da reform/modernleşme davası ile “İslâm’a Muhatap Anlayışı Yenileme” davası arasındaki farkları dilim döndüğünce açıklayacağım.

İslâm’da reform/modernleşmenin piri Cemalettin Efganî’dir. İslâm’a Muhatap Anlayışı yenileme davasının piri ise Abdülhakîm Arvasî Hazretleri…

Reform/modernizm davası, başta mezhepler olmak üzere hemen hemen tüm İslâm tarihini yıkıp, İslâm’ı akıl ve mantık (kendi akıl ve mantık ölçüleri) üzerine yeniden yapılandırmak ister.

İslâm’a Muhatap Anlayışı Yenileme davası ise Kitap, Sünnet, İcma, Kıyas temellerine sımsıkı bağlı olup, rasyonalizmi reddeder ve İslâm Tasavvufunun ruhçu esasları üzerinde yükselir.

Reformizm/modernizm, Jöntürk hareketine, İttihatçı ve Cumhuriyetçi çizgiye bağlıdır. Hatta birçoklarına göre Efganî bu çizginin hakiki fikir babasıdır.

İslâm’a Muhatap Anlayışı Yenileme davası ise Abdülhamidçidir, Vahidüddincidir; Jöntürk geleneğini reddeder.

Reformizm/modernizm, özünde Türk düşmanıdır, Arapçıdır, Arap hilâfetini savunur. İslâm’a Muhatap Anlayışı yenileme davası ise Hilâfetin tarihi çizgisine saygılı ve Hilâfet davasının istikbâlinde de Anadolucudur.

Reformizm/modernistler, başta kurucuları Efganî ve Abduh olmak üzere masonisttir. İngilizcidirler. İslâm’ı İngiliz/Amerikan güdümünde bir uzmanlık alanı olarak vurgulamaya razıdırlar. İslâm’ı Hristiyanlık gibi “din işleri ayrı dünya işleri ayrı” konumuna getirmekten kaçınmazlar.

İslâm’a Muhatap Anlayışı Yenileme davası ise masonizmi ve Siyonizm’in dünya hakimiyetini reddeder. İslâm’ın, herhangi bir İslâm dışı idare içinde bir uzmanlık ve vicdan mastürbasyonu gibi algılanmasını reddeder. Her şart altında İslâm hakimiyetini savunur ve bunun için mücadele eder.

Reformizm/modernizm, kısacası İslâm’ı Batı felsefesinin rasyonalist prensiplerine göre yeniden dizayn etme hedefidir.

İslâm’a Muhatap Anlayışı Yenileme davası ise Batı felsefesini, İslâm Tasavvufunun antitezi ve muhasebe alanı olarak görür ve bu görüş temelinde İslâm’a Muhatap Anlayışın tecrit/tefekkür buudu hâlinde HİKEMİYAT binasını tesis eder.

İslâm’a Muhatap Anlayışı yenileme davası, tek kelimeyle Büyük Doğu-İBDA, rasyonalizmi (bilimi) reddetmez, rasyonalizme (bilime) kendi sistemi içinde yer gösterir.

Modernizm/reformizm davası, Üstad’ın karşısına Mehmet Akif’i çıkarabilme sevdasındadır. Mehmet Akif, kullanılmış saf bir Müslüman olarak görülebilir. Modernizm/reformizm büyüklerine sempati duyar, Abdülhamid düşmanıdır, İttihatçıdır, Cumhuriyete destek vermiş ama kendisine vaadedilenleri alamayışı karşısında küsmüş ve ülkeyi terk etmiştir. Reformizmin merkezi Mısır’a yerleştiği hâlde, Kemalizm’e bir manevi boyut koymak ihtiyacı duyulduğunda yeniden kendisinden yararlanma yoluna gidilmiştir. Son döneme kadar Kemalizm Mehmet Akif’i “meşru İslâmcı”, Üstad’ı “yasadışı İslâmcı” saymıştır.  M. Akif bir mütefekkir olmadığı gibi bir dava da örgüleştirmemiştir.

İslâm’a Muhatap Anlayışı yenileme davası M. Akif’i ne tekfir eder, ne de BD-İBDA’nın bir rakibi ve alternatifi gibi görür. Ancak İdeolocya Örgüsü’nde reformizm/modernizm, en büyük iç düşman sayılmış ve anlatılmıştır.

Selim Gürselgil