PRİGOZİN’E DAİR

Ayhan SÖNMEZ

Toz dağılmaya ve gürültü hafiflemeye başladıktan sonra, darbe hadisesini nasıl gördüğümü açıklamaya çalışacağım.

Prigozin gücünün ne seviyede, nelere kâdir olabileceğini ölçmek istedi.

Bunun için aylarca hazırlandı. Plânladığı darbeye gerekli stoku tamamlayabilmek için Rusya tarafından temin edilen cephâne miktarı hakkında yalan söyledi.

Ukrayna karşı taarruzunu bekledi. Çünkü Rus ordusu düşmanı durdurmaya odaklanmıştı. Arkadan hançerlemek için müsait zamandı. Sonra vurdu.

Rus ordusunun çökmekte olduğu yalanını ortaya attı. Çünkü istediği tam olarak buydu. Geri çekilen bir Rus ordusu ve suçlayacak birini arayan bir halk… Rus savunma hatları kırılmış olsaydı, Prigozin istediği sonuca ulaşabilirdi.

Fakat, savunma hatlarında zerre miskal oynama olmadı. Ukrayna bütün gücüyle saldırdı, Ruslar karşılık vererek kırılmayı veya geri çekilmeyi reddetti. Hava kuvvetleri sürekli faal oldu. İstihbarat iyiydi ve Rus generaller, tam olarak Ukraynalıların saldırdığı ileri gözlem noktalarında, en küçük bir boşluk oluşmasına izin vermez bir tarzda savunmayı yönetiyorlardı

Rus takviye güçleri de savaşın başından beri eğitimli ve donanımlı bir şekilde hazırdı, gerektiğinde müdahil oldular ve Ukraynalılar ezildi. Her denemelerinde tekrar tekrar…

Ortada haklı gerekçeler yokken neden bir darbe başlatmak istesin?

Prigozin zaten başından beri bunu planlıyordu, buna dair maksadının ortaya çıkacağından, Rus FSB’nin onun kokusunu ergeç alacağından korkuyordu. Bu sebeble bir an önce harekete geçmeliydi. Düşman tüm unsurlarıyla felç edilmişken, arkadan hançerledi.

“Şoygu karargâhımı vurdu!” diye sahte video yaptı. Nasıl bir füze saldırısı ki, ezilmiş, yanmış bir orman olmalıydı, fakat yeşildi ve kavrulmamıştı. Başka bir video sunuldu, ancak füzenin düştüğü yer krater ve yuvarlak değil, kare şeklindeydi. Bir köşesine de ateş yakmışlardı. Bu mizansenle aptallar hariç kimseyi kandıramadı.

Ancak bu noktada Prigozin için ok yaydan çıkmıştı.

Ön saflarda bir pogromla ilgili bilgiler yaydı. Rus ordusunun kıyıma uğradığı, Ukraynalıların ilerlediği ve kazanılan toprakların kaybedildiği ve gerçeklerinin halktan gizlendiği bir felâket yaşanıyordu.

Kafalar karıştı, neden böyle şeyler söylediği anlaşılamadı. Bazıları Bakhmut fatihinin fazla hislenmesiyle açıkladı. Bazıları inandı. O vurdu. Adamları da Rus ordu saflarının arkasındaydı. Rostov’daki Rus komuta merkezini ve hava alanlarını işgâl için teşebbüs ettiler ve sonra hızla kuzeye, Moskova ya istikamet biçtiler.

Wagner bunu Afrika’da birçok kez yaptı. Darbe konusunda oldukça tecrübeliydiler: Gücü ölçün ve şekillendirin, hızlı hareket edin, önemli merkezleri kontrolünüz altına alın. Para ile devlet, kişi ve kurumların yanınıza katılmasını sağlayın.

Ama hiç kimse Prigozin’in sahte davasına katılmadı. Onun tarafını tutmayı reddetti. Her birim tarafından kınandı.

Kadirov’u ayartmaya çalıştı; olmadı, tam aksine darbeyi bastırmak için Rostov’a birlik gönderdi. Rostov’daki polis gücünün olumsuz tavrıyla karşılaştı. Muhalif partilerden destekleyici bir açıklama gelmedi. Özetle bütün, yılanın başının ezilmesi gereğinde mutabık kaldı. Kimse zaaf gösterip ona meyletmedi.

Herhangi bir destek olmadan Prigozin son kartını oynadı. Canının güvenliği karşılığında şiddete son verecekti. Haksızlığa uğratılmış ve bu nedenle hislenmiş değildi. Davası, idealleri yoktu. Hatta şu veya bu sebeble herhangi bir Rus genarelle sorunlu da değildi.

O sadece açgözlü, adî güç isteyen, kötü bir adam. Bu yılana tavizkâr olmakla Putin hariç karşısında zaaf gösteren kimse olmadı. İşte Putin’i bundan sonra yıpratacak olan yılana yol vermesidir.