Millî Eğitim Bakanlığınca, tüm öğretim kademelerindeki zorunlu derslere ait “Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli” yeni müfredat taslağı, “https://gorusoneri.meb.gov.tr” adresinden kamuoyunun görüşüne sunuldu. Yeni müfredat taslağı için internet sitesi üzerinden bir hafta süresince görüş bildirilebilecek.
Önceki gün Millî Eğitim Bakanlığı’nın sitesinde yer alan bu ilândan sonra dün de haber siteleri Millî Eğitim’in bu ilânının haberleri ile adeta dolup taştı.
AKP iktidara geldiğinden bu yana bu kaçıncı bakan, bu kaçıncı sistem arayışı artık saymayı bıraktık… Her gelen öncekinin yanlış olduğunu itiraf edercesine yeni bir sistemle ortaya çıkıyor. Hepsi de aynı partinin mensubu olsalar da sanki parti veya rejim değişmişçesine eğitim politikalarını kökten değiştirecek adımlar atılıyor.
Kısaca anlamamız istenen, AKP’nin eğitim konusunda bir fikri olmadığıdır. Her şey bir yapboz tahtasından ibaret ve makama gelen şahıslar da bu yapbozun sıradan bir figürasyonundan öteye gidemeyecek kişiler. Eğitim konusunda ne yapacağını bilmeyen, hangi konuda ne yapabilir ki? Müsbeti andırır mevcutlar mı? Bataklığın müsebbibi olduktan, bütün o menfiliklere yol verdikten sonra, bütün bunlara rağmen hüdâyi nâbit çiçekleri kendi yetiştirmiş, kendi eseriymiş gibi sahiplenerek âlâda görünme uyanıklığından ibaret…
Eğitim…
İnsanları ne için eğiteceksin? Nasıl bir insan profili görmek istiyorsun? Bu insan profiline dair elinde bir imaj var mı? Canlı bir prototip gösterebilir misin? Bunu hayata geçirecek olan şahıs, bu prototipe ne kadar uyar, ne kadar uymaz?
Kısacası topyekûn bir insan ve kâinat muhasebesi olmadan, bu muhasebenin gerektirdiği insan tipini ortaya koymadan, bu tipin prototipini işaret etmeden, ahlâkını, dünya görüşünü ortaya koymadan, neyin eğitiminden bahsedebiliriz ki?
Dünden bu güne gelen çizgi, artık sakalet de değil ihanet… Bilmediğini bilmediği hâlde, bilirim ve yapabilirim iddiasının pervasızlığı ile milleti uçuruma sürükleyiş… “Bir” olmadan “iki”nin elde edilemeyeceği bedahetine rağmen, sıfırların kemiyetini köpürtmenin eğitime, dolayısıyla millete hizmet etmek olduğu propagandası… Bu çerçevede yapılanları da eser olarak sunma…
Semeri eser zanneden ve geriye bırakacakları semerleri gösterip, bir de bununla “eser bırakıyoruz” diye övünenlerin devrine çattık ya…
İşte tam da bu vasatta, yeni müfredat haberlerinin yığıldığı dünkü güne ait, Tilki Günlüğü’nün “12 SIĞIR YAVRUSU” başlıklı, 27 Nisan’a dair bölümünden bir bahisle noktalayalım:
Ufuk: İsmail Hakkı Baltacıoğlu
• O zaman Üniversite, şimdiki kuyruk şöyle dursun, tutmamış bir piyes kadar müşterisiz…
Bu hükmümden, “dalları bastı kiraz” hesabı, şimdiki pıtrak üniversitelerin verimini ve bu (damping) hâlini tuttuğum, bu manzarayı bir tekâmül saydığım zannı çıkarılmasın!.. Bugünkü hâl, tıpkı (enflâsyon) parası gibi, keyfiyet aleyhine bir kemiyet köpürtüsüdür; (kaşeksi)den çıkılıp semirmeye başlamanın değil, şişmenin neticesidir. Yoksa o öksüz devrin talebesi ve hocası, bugünün öğrencisi ve profesöründen kat kat kaliteli…
İsmail Hakkı Baltacıoğlu, nam-ı diğer Püskülsüz İsmail Hakkı, son zamanlarda demiş ki:
— “Ben talebeleri arasında Necip Fazıl’ın da bulunduğu bir devrin profesörüyüm. İki devrin hoca ve talebe kıyas unsurları olarak bunlar bana yetmez mi?”
Beni bir tarafa bırakın; fakat Hilmi Ziyâ, Mükrimin Hâlil, Reşat Şemsettin, Ahmed Kutsî ve Ahmed Hamdi gibilerin bulunduğu bir nesil, kısa bir zaman sonra eridi ve gerisi kavruk çıktı.
Ayırıcı çizgi 1928’deki harf devrimidir. Eski yazıyı bilenler ve bilmeyenler farkı… Baytarlık ilmindeki “et yiyenler-ot yiyenler” sınıflandırmasına uyum…
