ATİLLA ÖZDÜR AĞABEYE RAHMET VE DUÂ

Hiçbir zaman kalemini satmadı, duruşuyla hep kendini belli etmeyi bildi.

KUAMANDAN SALİH MİRZABEYOĞLU, ATİLLA Ağabey hakkında şöyle demekteydi:

“Samimiyete âşık olan ben, isim ve cisimler değil de manalar üzerinde olmak bakımından has isimlerden bahsetmezken, bir kişinin ismini vermeden edemiyorum: Atilla Özdür… Gerçekten samimi, temiz, namuslu bir adam… Gölge Dergisinin ilk çıkışından itibaren, zaman zaman yanımızda göründü… Riyakâr ilişkiler içinde bindiği arabanın türküsünü çalan çanak yalayıcılardan değildir; bu yüzden de 60 yaşın eşiğinde, zaman zaman dolmuş şoförlüğü yaparak nafakasını çıkarmak zorunda kalır… Oysa onun pabucunu silebilme durumunda bile olmayanlar, 500.000 tirajlı gazetelere kadar kapılanacak kapılar bulmuş, keyif ehlidirler… Gerçek bir fakir fukara dertlisi ve emeğin gerçek değerinin verilmesi için çırpınan sahici idealist… ” (Salih Mirzabeyoğlu, Necip Fazıl’la Başbaşa, İBDA Yayınları)

Akit gazetesinde yazıyor olmasına rağmen, hiçbir zaman iktidar yalakalığına tevessül etmedi ve yine doğru bildiklerini yazıp “emeğin hakkını yiyenler, özelleştirmeler yoluyla vatanı emperyalizme peşkeş çekenler, kapitalist-liberal ekonomi adı altında işçiyi köleleştirenler haramzadedir” demeye devam etti. Karşısındaki iktidar hangisi olursa olsun idealinden taviz vermemenin, dik durmanın müşahhas misâli olarak yaşadı ve öldü.

Hani derler ya, küçük insanlar şahıslarla, orta derecedekiler olaylarla, büyük insanlarsa fikirlerle ilgilenirler diye. O, iktidarda kim olursa olsun, yapılan işin, ortaya çıkan hadisenin, müdafaa ettiği fikre göre doğru veya yanlış olduğuyla ilgilendi. Vak’a ve fikir yanlışsa, “yanlışı yapan bizden” diye ses çıkarmamazlık etmedi. Veya dün iktidardakiler başkası diye onlara bir söylüyorsa, bugün iktidardakiler bizden diye “bunlara yarım söyleyeyim” demedi.

Allah’tan kendisine rahmet, hakikati söyleyip dik duranlara başsağlığı diliyoruz.

Mekânı cennet olsun!

ADIMLAR