ÇOCUK İŞÇİ MESELESİ

12 Haziran Dünya Çocuk İşçiliğiyle Mücadele Günü öncesi, ILO, dünyada çocuk işçi sayısındaki artışa dikkat çekerek, “Tahminlerimize göre bu yılın sonuna doğru dünyada çocuk işçi sayısı yaklaşık 9 milyon artabilir.” dedi.

ILO ve Birleşmiş Milletler Çocuklara Yardım Fonu’nun (UNICEF) 2020’de ortak hazırladığı rapora göre dünyadaki yaklaşık 160 milyon çocuk işçinin içinde yaşları 5 ila 17 olan ve tehlikeli işlerde çalışan 79 milyon çocuk bulunuyor. Çalıştırılan çocukların 5-11 yaşlarındakilerin yüzde 28’i ve 12-14 yaşlarındakilerin yüzde 35’i okula gitmiyor.

Peki Türkiye’de çocuk işçiliği ne durumda?

İSİG’in hazırladığı rapora göre son dokuz yılda en az 556, son yirmi yıllık dönemde ise en az 811 çocuk çalışırken hayatını kaybetti.

Sayısı milyonu aşan çalışan çocuklar, Türkiye’de çalışan işçilerin en güvencesiz, korunmasız, sömürülen ve şiddete uğrayan kesimini oluşturuyor. AKP’nin hayata geçirdiği tarım, sanayi, eğitim ve sosyal politikalar neticesi gelir dağılımındaki adaletsizlik büyürken, daha da fakirleşen kesimlerin çocuklarının her geçen gün daha fazla işçileşmesini beraberinde getirdi. Diğer yandan ise sanki “çocuk işçilik” yokmuş gibi bir hava verilerek bu sorun görünmez kılınmaya çalışılıyor. Oysa iş cinayetlerinde hayatını kaybeden 13 yaşındaki kimya işçisi Ahmet Yıldız, 16 yaşındaki tekstil işçisi Emin Halastar, 13 yaşındaki konfeksiyon işçisi Emine Demirel, 6 yaşındaki sokakta otomobil camları silen Nazar Güvendiren, 15 yaşındaki mevsimlik tarım işçisi Kader Yalçın, 13 yaşındaki gıda işçisi Ula Kerem, 16 yaşındaki metal işçisi Süleyman Yörük, 16 yaşındaki otel işçisi Muhammet İsa Soysal, 13 yaşındaki tarım işçisi Abdulsamed Dağ ve yüzlerce çocuk “Avrupa’nın Bangladeş’i” haline getirilen Türkiye kapitalizminin en gerçek yüzünü göstermektedir. AKP’nin çalışan çocuklara yönelik politikasının özeti de budur…

ADIMLAR Haber