YANLIŞ SİSTEMDE DOĞRU EĞİTİM OLUR MU?

Geçen bir okula gittim. Yanımda -nadir örneklerden olarak- alanında doktora yapmış bir öğretmen. (Doktoradan sonra akademik kadro bulamamış, dayısı yokmuş diyelim, YL öğrencilerinin bol keseden atandığı kadrolar hep dolu, öğretmen olarak istihdamına şükrediyordu, ya o da olmasa?)

Okullarda panolar vardır bilirsiniz. Birinde yerli malı kullanmanın önemine dair öğrencilerin hazırladığı muhteva… Baktım, baktım, öğretmene dedim: Sizce doğru mu? “Tabii ki doğru, yerli malı, yerli üretim, ülkemiz için çok önemli.” Gülümsedim. Bir şey diyecektim, vazgeçtim.

Şunu:

Gelip geçen iktidarlar hep yabancı sermayenin önemini vurgular. Yabancı sermaye ne kadar gelirse, ülkemizde yatırım yaparsa, o kadar kalkınacağımızı söylerler. Hâl bu iken öğrencilere yerli malı propagandası yapmak, devlete ters gitmek, tehlikelidir, vatan hainliği desen yeridir.

O öğretmene bunları söylememin yararı yoktu. Eğitim sisteminin çarpıklığını ibret nazarıyla seyretmem yetti. Okulda kitaplarda okuttuğumuz başka, hayatta karşılaşılan başka. İşin teorisi başka pratiği başka… Öğrenciler hayatla karşılaşınca kitapların yalan söylediğini anlıyorlar.

Ekonomi de bu yüzden belini doğrultamıyor. Havalanıp havalanıp düşüyor.  Yükselip yükselip yere çakılıyor. Hem bu sefer fena çakılmış görünüyor. Halk öfkeli. “Biz bu filmi daha önce görmüştük”, “Yine mi aynı yere geldik”, “Artık oy yok”, “Ekonomi fakirden alıp zengine vermeğe var”…

Söylediklerimde bir parça sarkazm olduğunun farkındasınız. Ben yerli üretime karşı, yabancı sermayeye taraf değilim. Çarpıklığa dikkat çekiyorum. Bu çarpıklık giderilmeden de ne eğitim bizi kurtarabilir, ne üretim. Bu düzen değişmelidir. İslam ahlâkı her işe hâkim kılınmalıdır.

Asıl kötülük: Sanki İslâm ahlakı varmış gibi yapılıyor, altından üçkâğıt ahlâkı çıkıyor. Yerli malı propagandasında görünüp yabancı sermaye için el kapılarında kırk takla atmaktan da belli. Ama halkın sağduyusu daima vardır. Bugün cinnet olarak tezahür ediyor, yarın hakkı söyler.

Selim GÜRSELGİL