İBLİSİ TANIMAK

Yavuz USTA

– “Ben senin Rabbinim bana secde et!”

Bulutların üzerine kadar uzanan dikdörtgen biçimli beton bir yapının üzerinde sadece kuvvetli enerjisini hissedebildiğim şeyin itelemesiyle yüz üstü düşmüştüm, boşluğa düşmemek için ellerimle zeminden tutunmaya çabalarken bu ses yankılanıyordu: “Ben senin Rabbinim bana secde et!”

Düşüp parçalanma korkusunu dehşet yaşıyordum ki secde etmeme ramak kala bir ilham fısıldanmıştı:

– “Rabbin benlik için senden secde etmeni istemez!”

– Bu fısıltıyla kafamı zorla yukarı kaldırıp..

– “Sen Rabbim değil iblissin! Sana secde etmem!”

Bu direniş ve haykırışımla, musallat enerjinin kuvveti gidip sesi kesilmişti ve yorgunluktan yığılıp kalmıştım…

Yıllar öncesine ait anlamlı, özel rüyâlarmdandır…

Yani neymiş efenim?

Benlik davası olan güç kudretin kaynağı Rahmanî olamazmış… Her gür sedaya, her güç kudretten etkilenip baş eğersek, iblisin sidiğini içip, zemzem içtik diye sevinebilirmişiz…

Kibri, egosu, iblisin kibir ve egosuyla yarışan nursuz müptezeli tanıyabilmek için ideolojik formasyonu tamamlamaya gerek yokmuş…

Fakat insanın hem hâl olduğu işin formasyonunu da tamamlayabilmesi de gerekir.