SAVAŞ VE ÖLÜM ÇÜRÜMEMİZİN BEDELİ
Aleksey Tolkaçev (*)
“Ruhun çığlığı. Bundan sonra beni tekmeleyebilirsiniz ama şunu söyleyeceğim. Ukraynalılar bu savaşı hak ediyor! Bir önceki videomda her şeyin doğal ve amaca uygun olduğunu söylemiştim. Düzenlilikler konusunda sessiz kaldım ama söylemek zorundayım.
Mevcut savaş, 30 yıllık kötü yönetimimizin, gevşekliğimizin, bencilliğimizin, hırsızlığımızın, ahlaki yozlaşmamızın ve çürümemizin doğal bir sonucudur.
1991’de GSYİH açısından Çin’den sadece 5-7 kat daha az olan ülkeyi mahvettik. Her şey çarçur edildi, israf edildi, yağmalandı, yok edildi. Hiçbir şeye ve hiç kimseye değer vermedik. Neden böyle oldu? Çünkü “kendin için kapmak”, bencillik, üçkağıtçılık, kandırmaca, “kimseyi umursamama” halkımızın ahlaki inancı haline geldi…. Sorun kendimizde, insanlarımızda, “yıkım kafalarda”.
Bizde işbirliği ve minnettarlık kültürü yok. Reklamını yapmadım, geçen yıl Kiev bölgesinde mağdur bir aile için bir ev inşa ettik. Sanki her şeyimizi onlara borçluymuşuz gibi hala bok küremeye devam ediyorum ve meğer onlardan “kazançlı” çıkmışım….
Bir nefret kültümüz var. Her serseri başkalarını aşağılayarak ve hakaret ederek kendini göstermeye hevesli. Neredeyse çektiğim her videonun altında genellikle bir “piç” yorumu var… Zehirli bir sosyal ortamımız var. Desteklemiyorlar, ezip geçiyorlar. Bir fikir önerin – %80’i fikrin saçma olduğunu ve nasıl daha iyi yapılacağını bildiklerini söyleyecektir.
Savaş, kolektif ahlaki çöküşümüzün bir sonucuydu. Çürümemizin son noktasıydı.”
* Ukraynalı filozof, hukukçu