TOPÇU, POPÇU, CUMHURBAŞKANI MAAŞI , ASGARİ ÜCRET VE MİLLİYETÇİLİK
Topçu ve popçu düzeniyle barışanlar, bu düzenin yıkıntıları altında kalmaktan kurtulamazlar.
Zira bu düzen er geç yıkılacak. Hem de onu korumaya çalışanların üstüne…
Bu düzenin varlığı İlâhî adalete aykırıdır, akla ve mantığa aykırıdır, insanlığa aykırıdır, tabiatın kendisine bile aykırıdır.
Şimdi yeni haber: Cumhurbaşkanı maaşına zam gelmiş. Yanılmıyorsam 56 binden 74 bine çıkmış. Tepki gösterenler var.
Yapılan yüzde 25 zammın işçi, memur ve emekliye aynı oranda yapılmayacağı düşünülüyor.
Bir asgarî ücretlinin 4 yıl hiç harcamadan çalışarak biriktirebileceği parayı cumhurbaşkanı bir ayda hak ediyor.
Bu durum adil midir?
Ben bu tartışmaya doğrudan girmem. Asgarî ücretlinin veya basitçe emekçinin çok düşük maaş alması ve bunun da “gözünüze dizinize dursun be” denilerek sadaka verilirmiş kabilinden verilmesini paranteze alırsak…
Çünkü bir cumhurbaşkanı, elbette ücretli kesimin en tepesinde bulunmalı. (Fark bu kadar mı olmalı orasını bilmem.)
Fakat asıl ayıp bu değildir. Bir futbol antrenörünün ayda bir milyonun üstünde maaş alması, bir popçu kızın bir reklamdan 1 milyon götürmesi, asıl konuşulması gereken budur.
Millî takımın Romanyalı teknik direktörü, TC Cumhurbaşkanının 1,5 senelik kazancına eş bir maaş alıyorsa, bir popçu, bir manken, bir dansöz bir gecede o rakamları kazanıyorsa…
Dahası var: Faizden, repodan, emeksiz ve üretimsiz bir gecede milyonlar götürülüyorsa…
İhalelerde eşe dosta, milletin parası milyon milyon dağıtılıyorsa, bu düzenin yaşamaya hakkı yok demektir. Bu düzenin yaşaması insanlığın ölümü demektir. Bu düzenin yaşaması bütün kutsal şeylere küfür demektir.
Asıl konuşulması gereken budur. Bu topçu ve popçu düzenidir.
Diyeceksiniz ki, bu durum Batı ülkelerinde de böyle… Ne yani, Batı ülkelerinde de böyle diye yapılan şey haklı mı olmuş oluyor? Yoksa bu sadece zulmün Batı ülkelerinde de böyle olduğunu mu gösteriyor?
Hiç kimse avret yerini açarak bir işçiden daha fazla kazanma hakkına sahip değildir. Hiç kimse, eğlenceden, maymunsu hünerden dolayı bir cumhurbaşkanından daha fazla kazanma hakkına sahip değildir.
Dolayısiyle onun asıl kötülüğü aldığı maaşta değil, yaşattığı düzendedir.
İnsanlık var olmaya devam edecekse, bu düzen yıkılmalıdır.
Bu düzeni hangi maddî ilişkiler veya manevî avuntularla korumaya çalışırsanız çalışın, bu yıkıntıyı durduramazsınız, bu yıkıntı sizi de vurur.
Kapitalizmin emek-değer ıskalası parçalanmalıdır. Fikir, sanat ve ilim, değerlerin şah koltuğuna oturmalıdır. Sahici emek onun arkasından gelmelidir. Spekülatöre, topçuya, popçuya göz açtırılmamalıdır.
Benim anladığım milliyetçilik budur. Yoksa kahpe düzeni koruma ve kollama duygusu milliyetçilik değildir. Milleti hürriyet ve adalet içinde yaşatma iradesidir, milliyetçilik.
Selim GÜRSELGİL