GÂZİLERİN DUALARI -1- (ŞEHİDLİK ŞUURU)

Bu seride gazi ve şehid ecdâdın; hasseten halife sultan, akıncı, levent, bey ve paşaların cihad veya şehâdet evvelinde Allahu Teâla’ya ettikleri meşhur dualarını; bazen zafer veya şehadet için, iki güzelden biri için yaptıkları münâcaatlarını, bazen kendi günâhı sebebiyle İslâm ordusuna hezimet isabet etmemesi ve kendi canını alması ama ümmete zafer nasip etmesi için dua etmelerini yazacağız okuyacağız… Alparslan, Salahaddin, Baybars, Murad, Süleyman, Barbaros, Sokollu, Özdemiroğlu ve daha nice İslam emîrinin şanlı Malazgirt, Hıttin, Ayncalut, Kosova, Mohaç, Preveze ve sair cenklerde yaptıkları hikmetli ve ibretlik dualarını bulup nakletmeye çalışacağız.

Kendisi de ömrü gâzâda geçmiş bir gâzi olup, ve çoğu gece çeşitli İslâmî ilimler ve bazen de tevârih ve gazavâtnâmeler okutan ve yine bir gece Haznedar Ağa’ya Sultan 1. Murad’ın Kosova cengini okutan, ve Sultan Murad’ın meşhur duasına ve akabindeki şehadetine sıra gelince, kendisi için de öylesi bir şehidlik nasib olması için “Ya Rabbi bu aciz kuluna da böyle bir şehadet nasib eyle” diye dua eden ve ertesi gün benzer bir şekilde, iyilik yaptığı biri tarafından aldatılarak suikastle şehid edilen Sokullu’yu… Fırsat oldukça hepsini yazmaya çalışacağız inşallah… Rahmetullahi Aleyhim ecmaîn..

İlk olarak Halife Sultan Süleyman Gâzi Rahmetullahialeyh’in Mohaç Zaferi evvelinde yaptığı duâya yer vereceğiz. 1526 Mohaç sahrası… Halife Hazretleri, sonradan Hünkâr Tepesi denilecek olan meydana hâkim sarp tepede ve son istişareyi yapmaktadır. Vezirleri, paşaları, beyleri ile son müşavereleri yapmış ve serhaddin tecrübeli ve ihlâslı, ömrü akınlarda geçmiş, ta dedeleri Fatih, Bayezid, Selim devrinden beri akıncılık yapan doksan yaşındaki akıncı beylerinin de fikrini aldırmış ve atına bindiği gibi ordunun arasına inmiştir.

Tam o sırada ümera da sancaklarını açarak askerlerini savaşa götürüyorlardı. Gâzi Padişah ise her sancağın dibinde ellerini kaldırarak: “Kuvvet ve kudret senin ilâhi! Zafer senin, inâyet senin, himâye senin; senin karşında âciz bir bölük olan bu Muhammed Ümmeti’ni yerindirme, kuvvetli düşman kâfirlerini sevindirme” diye duâlar ederken, gözlerinden yaşların döküldüğünü İslâm askerleri görünce, hazân yaprakları ağaçlardan nasıl dökülürse, onlar da atlarından öyle inerek yüzlerini ve gözlerini kara topraklara sürerek büyük bir heyecan ile gözyaşları döktüler ki; bunların hemen kendi arzu ve istekleriyle can vermeye hazır bulunduklarına görenlerce hiç şüphe kalmamıştır. Ve “Can ne kemterdir, yolunda idevüz ânı diriğ”. Sanki bu mısra herkesin ağzında tekrarlanıp duruyordu. (Peçevi Tarihi-Murat Uraz Tercemesi. Mohaç Destanı. S. 55-56)

Levent AKINCI