SOSYAL MEDYA VE “ŞATHİYAT”
Facebook, WhatsApp, Google falan bir sürü internet programı var. Bunlar arasında twitter diğerlerinden biraz daha farklı. O ilk çıktığında hatırlıyorum, Amerikan Başkanı’nın attığı bir tweet ile başlamıştı. Ardından bütün devlet başkanları ve siyasîler kendine twitter hesabı açtı.
Şimdi dünyanın bütün ülkelerinde bütün siyasîler ve bütün yöneticiler twitter kullanıyor. Sadece onlarla sınırlı değil, twitter bugün 700 milyonu aşkın kullanıcıyla facebook’tan sonra en geniş kullanıcı ağına sahip program. Ve dünyadaki bütün ayaklanmalar twitter’dan yönetiliyor.
Twitter’ın kullanıcılarının bilgilerini kullanıldığı ülkelerin hükümetleriyle paylaşmaması, onu kitle hareketlerinin manipülasyonu için cazip kılıyor. 10 kadar ülke bu tutuma karşı twitter’a erişimi yasakladı. Ama yasak çözüm değil; bir şekilde giriliyor. Yasak çiğnemek güzel şey.
Çin, Rusya gibi ülkeler yasağın çözüm olmadığının farkındalar. Onlar Amerikan merkezli internet programları yerine kendi “yerli ve millî” programlarını kullanıcıya sunuyorlar. Böylece Amerikan merkezli programlar aracılığıyla halkının manipülasyonuna karşı azamî tedbir alıyorlar.
Bu tür ülkelerde turuncu devrim veya turuncu devrim girişimi görülmedi bugüne kadar. Zira onlar “yabancı sermaye gelsin, ülkemizi kurtarsın” kafasında değiller; yerli ve millî’yi lafta bırakmayıp hayata geçiriyorlar. Cazibe neredeyse kuvvet oradadır. Cazibe dışarıdaysa her şey boş.
Twitter, “saçma sapan mânâsız söz konuşmak” anlamına gelen bir kelime. İngilizce’nin saçma sapan, mânâsız bir yerinden türetilmiş. Ve girdiği ülkelere, kelimesiyle, imlâsıyla olduğu gibi giriyor. İnsanları saçma sapan mânâsız söz konuşmaya adeta zorluyor. Ama çok da saçma değil!
Çünkü bir kez onun diliyle konuşmaya başlayınca, kısa bir süre içinde, ondan öncesine dair ne kadar çok şeyin yıkıldığını fark etmiyorsun bile. Mânâlar altüst oluyor, değerler değişiyor. Adeta teknoloji ideoloji doğuruyor. Ve turuncu devrim kapıda elinde tırpanıyla bekliyor.
Eski dilde “şathiyat” kelimesi var. Twitter onun karşılığı. Şathiyat dinde hoş görülmemiş. Mamafih şathiyatın gücü vardır. Kötülük ve seviyesizliğin sirayet gücüdür o. Mücerret fikirler, havada, bazen yüzyıllarca dolaşır, ama şathiyat derhal yere iner ve kana karışır. Her şey değişir.
Selim GÜRSELGİL